Dokumenty w przewozie kabotażowym – Wytyczne Komisji Europejskiej – pytania i odpowiedzi

1.  Jak należy rozumieć przepis art. 8 ust. 4, który mówi, że nie jest wymagany żaden dodatkowy dokument (Artykuł 8 ust. 4)

Przewoźnicy są zobowiązani do prowadzenia dokumentacji każdego przewozu zrealizowanego w związku z prowadzonymi przez nich przewozami kabotażowymi. Musi ona zawierać wszystkie szczegóły wymienione w art. 8 ust. 3 akapit drugi. Szczegóły te są zawarte w liście przewozowym lub partii towaru/przesyłce, zwykle w formacie CMR. Nie jest wymagany żaden dodatkowy dokument w celu udowodnienia, że przestrzegane są przepisy dotyczące kabotażu.

Przepis ten nie oznacza jednak, że organy kontrolne nie mogą wykorzystywać innych dowodów wymaganych przez przepisy dotyczące transportu drogowego, np. danych z tachografów, w celu ustalenia, czy przewóz kabotażowy jest realizowany zgodnie z przepisami.

Elementy zawarte w art. 8 ust. 3 akapit drugi muszą zostać okazane lub przekazane upoważnionemu funkcjonariuszowi służb kontrolnych przyjmującego państwa członkowskiego na żądanie i w czasie trwania kontroli drogowej. Dokumenty mogą być przedstawiane lub przekazywane w formie elektronicznej, na przykład za pomocą elektronicznego listu przewozowego (e-CMR). W trakcie kontroli drogowej kierowca może skontaktować się z centralą, z zarządzającym transportem lub z dowolną inną osobą lub podmiotem w celu przedstawienia przed zakończeniem kontroli drogowej wszelkich niezbędnych dowodów.

2. Jak należy rozumieć zasadę dotyczącą okresu czterech dni poprzedzających przewóz międzynarodowy, w którym należy przedstawić wyraźny dowód wszystkich przewozów zrealizowanych w tym okresie? (Artykuł 8 ust. 3)

Przewoźnicy są zobowiązani do przedstawienia niezbitego dowodu wszystkich przewozów zrealizowanych w okresie czterech dni poprzedzających międzynarodowy przewóz do przyjmującego państwa członkowskiego, jeżeli pojazd znajdował się na terytorium tego państwa członkowskiego w okresie czterech dni.

Wymóg ten ma zastosowanie tylko wtedy, gdy przewoźnik wykonuje przewozy kabotażowe w przyjmującym państwie członkowskim. Zasada ta ma zatem zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy pojazd realizuje krajowe przewozy drogowe w przyjmującym państwie członkowskim i przebywał w tym samym przyjmującym państwie członkowskim w okresie czterech dni poprzedzających przychodzący przewóz międzynarodowy. 

W takich przypadkach przewoźnicy powinni przedstawić dowody zawierające wszystkie szczegółowe informacje wymienione w art. 8 ust. 3 akapit drugi. Wartość przedstawionego materiału dowodowego jest oceniana przez zainteresowane organy krajowe. Należy zauważyć, że rejestracja przekroczenia granicy przez inteligentny tachograf w wersji 2 może być wykorzystana do ustalenia obecności samochodu ciężarowego w danym państwie członkowskim.

Cztery dni, o których mowa w art. 8 ust. 3 akapit drugi, są dniami kalendarzowymi. Jeżeli zatem pojazd opuścił przyjmujące państwo członkowskie np. 6 czerwca, a teraz wjeżdża ponownie do tego samego przyjmującego państwa członkowskiego 10 czerwca, musi przedstawić, realizując przewóz kabotażowy w przyjmującym państwie członkowskim, wyraźne dowody wszystkich przewozów, które miały miejsce w ciągu tych czterech dni.

3. Czy przepisy dotyczące kabotażu mają zastosowanie do przewozów kombinowanych? (Artykuł 10 ust. 7)

W przypadku gdy konieczne jest uniknięcie niewłaściwego stosowania/nadużycia – poprzez zapewnienie nieograniczonych i ciągłych początkowych lub końcowych odcinków drogowych w obrębie Państwa Członkowskiego – art. 4 dyrektywy Rady 92/106/EWG dotyczącej transportu kombinowanego, Państwa Członkowskie mają możliwość, po powiadomieniu Komisji, stosowania zasad kabotażu do odcinków dróg w ramach przewozów kombinowanych określonych w dyrektywie 92/106/EWG, pod warunkiem, że te odcinki dróg nie przekraczają granicy. Wprowadzając te środki, państwa członkowskie mogą stosować okres dłuższy niż siedem dni przewidziany w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 i krótszy okres karencji niż 4 dni przewidziany w art. 8 ust. 2a tego samego rozporządzenia.